昂首挺胸故作無謂的走出病房。
病房裡只剩我和蔣軒宇,蔣軒宇哇的一聲開懷大笑,「哈哈哈哈哈咯咯咯咯……」
我彎腰撿起拖鞋,朝著他的腦袋便砸了過去,「滾蛋!不許笑我老公!」
蔣軒宇一邊平復情緒,一邊走出病房,喊著王玉蘭和白靜。
白靜先進了屋,手裡拎著打包好的早餐,她認真的在桌上擺放餐盒,嘴裡嘟囔著,「外面的東西不乾淨,我讓你張叔在家給你做飯,下午送來。」
我挪著身子下了床,「王玉蘭呢?還在蔣菲菲那屋呢?」
正說著,走廊裡就傳來了殺豬叫。
一眨眼的功夫,王玉蘭像拖豬一樣,拖著蔣菲菲半殘的身子骨,進了屋。
蔣菲菲被王玉蘭拖拽了一路,進屋一刻,王玉蘭倆手一鬆,蔣菲菲後腦勺著地,哐當一聲。hr
如果覺得不錯,記得收藏網址或推薦給朋友哦拜託啦 ()
span傳送門: ||
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>